De soldaat droeg sandalen of caligae. Deze bestond uit drie lagen rundleer die door spijkers bij elkaar werden gehouden. De bovenste laag liep door en vormde zo ook de bovenkant. De zool zorgde er voor dat de soldaat een goede greep had op de grond, zo kon aarden en standhouden tegenover een aanvallende vijand. Het was een van de belangrijkste middelen om de soldaat te helpen stand te houden.
De voeten: geestelijke anatomie
Voeten worden geassocieerd met reizen (zie Spreuken 1 vers 16, 5 vers 5). De nadruk ligt wel voor mijn gevoel op degene die met de reis aankomt, of de boodschap die afgeleverd wordt (Jesaja 52 vers 7). Het is ook de plaats waar de overwonnene gezet worden (Psalm 8 vers 7, Mattheus 22 vers 44). Het was een teken van gastvrijheid als men de gasten de voeten wasten (Gen. 18 vers 4, Lukas 7 vers 44, Johannes 13 vers 1 tot 12). Jezus waste de voeten van zijn discipelen als teken van dienstbaarheid.
In dit gedeelte lijken de voeten meer te duiden op de standvastigheid. Als de voeten staand konden blijven op de grond on je stadhouden tegen de aanstormende vijand.
Bereidvaardigheid van het evangelie des vredes
Ik heb dit altijd opgevat als de bereidheid om het evangelie te verkondigen. Wat Paulus hier dan benoemt is dat de hoofdcomponent van het evangelie vrede is: vrede tussen God en de mens. Ik denk dat je het ook anders kunt opvatten. Evangelie betekent letterlijk “goede boodschap”. Paulus heeft het dan hier over de goede boodschap van vrede. De nadruk ligt niet op het evangelie, maar op vrede…
Het hebreeuwse woord sjalom stamt af van het woord voor tellen en heeft de betekenis van balans opmaken. In het Oude Testament wordt vrede vaak vertaald met het zitten onder je eigen boom of de vrucht van je land eten. Het is meer dan de afwezigheid van oorlog. het was ook vaak een groet, een zegenwens. Vaak als je een huis binnengaat raak je de mezousa aan (een koker met daarin een wettekst, bevestigd aan de ingang) en spreek je de zegenwens uit. Jezus benoemt deze zegenwens in de uitzending van de twaalf. Het is een onderdeel van de instructies (Mattheus 10 vers 12 en 13). In het Johannes evangelie is het eerste wat Jezus zegt als hij na zijn opstanding verschijnt aan zijn discipelen “vrede zij u” (Johannes 20 vers 19). Het uitspreken van vrede is een zegenwens.
In de zaligesprekingen benoemt Jezus de vredestichters: zij zullen kinderen van God genoemd worden (mattheus 5 vers 9)
Er is ook een inspanning. Paulus benoemt dat hij zijn best doet om met alle mensen vrede te hebben.
Paulus noemt Jezus onze Vrede (Efeziers 2 vers 14)
Hoe schoei je de voeten met de bereidvaardighed van het evangelie des vredes
Het gaat om de bereidheid om de goede boodschap van vrede te brengen. Hoe moet je dit zien. Voor mijn gevoel vat Paulus dit samen in Romeinen 12 vers 14) Zegent wie u vervloeken. De bereidheid om anderen te zegenen, om hen shalom te wensen is hier de sleutel. Wees een priester voor het volk, zegen.
Gedachten over discipelschap 